Zima dla jednych mogłaby w ogóle nie istnieć, z kolei inni każdego roku wyczekują jej przybycia z utęsknieniem. Pora pokazać najbardziej ekstremalne oblicze tej białej i mroźnej pory roku, które składa się z wielu rekordów pogodowych notowanych na przestrzeni kilkudziesięciu lat:
Polska:
Największa pokrywa śnieżna w górach: 355 cm, Kasprowy Wierch, 15 kwietnia 1995 roku.
Największa pokrywa śnieżna u stóp gór: 87 cm, Bielsko-Biała, 7 stycznia 1987 roku.
Największa pokrywa śnieżna na nizinach: 84 cm, Suwałki, 16 lutego 1979 roku.
Największa pokrywa śnieżna w mieście wojewódzkim: 78 cm, Łódź, 2 lutego 1979 roku.
Największa średnia roczna pokrywa śnieżna na nizinach: 12 cm, Suwałki i Białystok.
Najmniejsza średnia roczna pokrywa śnieżna na nizinach: 6 cm, Szczecin, Słubice, Poznań.
Najdłuższe średnie roczne zaleganie śniegu na nizinach: 80 dni, Suwałki i Białystok.
Najkrótsze średnie roczne zaleganie śniegu na nizinach: 30 dni, Szczecin i Police.
Najniższa temperatura powietrza: minus 40,6 stopnia, Żywiec, 10 lutego 1929 roku*
Najwyższa temperatura powietrza: plus 21,4 stopnia, Maków Podhalański, 25 lutego 1990 roku.
Największa prędkość wiatru zimą na nizinach: 162 km/h, Gdańsk, 25 listopada 1964 roku.
Największa prędkość wiatru zimą u stóp gór: 173 km/h, Bielsko-Biała, 19 grudnia 1989 roku.
Największa prędkość wiatru zimą w górach: powyżej 288 km/h, Śnieżka, Kasprowy Wierch**
Najwyższe ciśnienie: 1054,4 hPa, Suwałki, 16 grudnia 1997 roku.
Najniższe ciśnienie: 965,2 hPa, Szczecin, 26 lutego 1989 roku.
* Według źródeł pisanych, poza oficjalnymi stacjami meteorologicznymi, np. w kotlinach zachodniej części Podhala, temperatura potencjalnie mogła w lutym 1929 roku spaść do ok. minus 50 stopni.
** Na anemometrach kilkukrotnie zabrakło skali (sięga ona 80 m/s = 288 km/h), co oznacza, że rzeczywista prędkość wiatru była wyższa i mogła dochodzić do ok. 300 km/h.
Po wielkiej śnieżycy w stanie Północna Dakota w USA w 1966 roku. Fot. Pexels.
Na świecie:
Najniższa temperatura powietrza na półkuli północnej: minus 67,8 stopnia, Ojmiakon w Rosji, 6 lutego 1933 roku oraz Wierchojańsk w Rosji, 5 i 7 lutego 1892 roku.*
Najniższa temperatura powietrza na półkuli południowej: minus 89,2 stopnia, Baza Wostok na Antarktydzie, 21 lipca 1983 roku.**
Największy spadek temperatury: z plus 7 stopni do minus 49 stopni, Browning w stanie Montana w USA, 23/24 stycznia 1916 roku.
Największa pokrywa śnieżno-lodowa: ok. 4 km, Antarktyda.
Największa akumulacja pokrywy śnieżnej: 31 m, Mount Rainier w USA, 1971/1972.
Największa średnia roczna pokrywa śnieżna: ok. 8 m, Aomori w Japonii.
Największy dobowy opad śniegu: 1,9 m, Silver Lake w USA, 14/15 kwietnia 1921 roku.
Najwyższe ciśnienie: 1089,1 hPa, Tosontsengel w Mongolii, 30 grudnia 2004 roku.
* Pomiar wykonany w miejscu stale zamieszkanym. W miejscu niezamieszkanym, na automatycznej stacji meteorologicznej Klinck na środkowej części lądolodu Grenlandii, w dniu 22 grudnia 1991 roku, temperatura spadła do minus 69,6 stopnia.
** Istnieje duże prawdopodobieństwo, że poza oficjalnymi stacjami meteorologicznymi, we wschodniej Antarktydzie, między biegunem południowym a Lodowcem Lamberta, na wysokości ponad 4000 metrów, w noce polarne, temperatura może spadać do ok. minus 100 stopni.
Źródło: TwojaPogoda.pl / Światowa Organizacja Meteorologiczna.