Choroby i akty kanibalizmu. Jedna z największych powodzi wywołała tragiczne skutki

Roztopy i cyklony zapoczątkowały kataklizm

Katastrofa była wynikiem wielu złożonych czynników klimatycznych. Lata poprzedzające powódź, były wyjątkowo suche, a na przełomie 1930 i 1931 roku Chiny nawiedziła mroźna zima. Kiedy wiosną śnieg zaczął topnieć, a na domiar tego przyszły intensywne deszcze, poziom wód w rzekach znacznie wzrósł.

Rzeka Jangcy, Huang He i pozostałe akweny wodne były przeciążone. W czerwcu 1931 roku mieszkańcy nizin zaczęli opuszczać swoje domy. Ponadto nad regionem przeszło aż dziewięć cyklonów, co było nietypowym zjawiskiem.

Powódź zalała obszar o powierzchni blisko 180 tysięcy kilometrów kwadratowych - porównywalny do wielkości Anglii. Najbardziej dotknięte były prowincje Hubei, Jiangsu, Anhui, Hunan i Henan, gdzie tysiące ludzi straciło domy, a tereny rolnicze uległy całkowitemu zniszczeniu. Skutki były odczuwalne również w tak odległych regionach, jak Guangdong czy Manchuria. Miasta Wuhan i Nankin zostały poważnie zniszczone.

Kanibalizm i wybuch epidemii z powodu powodzi 1931

Choć bezpośrednie ofiary powodzi (osoby, które utonęły w wyniku wzrostu poziomu wody) liczono w dziesiątkach, a nawet setkach tysięcy, to dopiero długoterminowe skutki okazały się najbardziej tragiczne. Zalane pola ryżowe i pszeniczne doprowadziły do gigantycznej klęski głodu. Ludność w desperacji sięgała po cokolwiek, co mogło być jadalne, w tym chwasty, korę drzew, a nawet dochodziło do przypadków kanibalizmu.

W wyniku przeludnienia i trudnych warunków sanitarnych wybuchły epidemie, takie jak malaria, cholera i odra. Zakażenia rozprzestrzeniały się bardzo szybko, szczególnie wśród ludności przesiedlonej z terenów zalanych. Według Uniwersytetu w Nankinie, co najmniej 150 tysięcy osób utonęło bezpośrednio w wyniku powodzi, a znacznie więcej umarło z powodu głodu i chorób w kolejnych miesiącach.

Działania rządu były ograniczone przez chaos

Według badań powódź ta była jednym z pierwszych przypadków, gdzie międzynarodowe organizacje próbowały pomóc w dostarczeniu pomocy humanitarnej na tak dużą skalę. Organizacje takie jak Czerwony Krzyż próbowały wysyłać wsparcie w postaci żywności i medykamentów, ale skomplikowana sytuacja polityczna w Chinach ograniczyła skuteczność tych działań.

Rząd powołał Narodową Komisję Pomocy Powodziowej, którą kierował T.V. Soong, polityk Kuomintangu. Komisja zatrudniła szereg ekspertów. W wyniku katastrofy powstały organizacje, mające na celu rozwiązanie problemów związanych z powodziami. Jednak brak funduszy i chaos II wojny chińsko-japońskiej oraz wojny domowej w Chinach ograniczyły skuteczność działań.

Źródło: wikipedia.org / study.com / ciekawostkihistoryczne.pl.