Rozważania Biblijne 22.04.2022

2 lat temu 114

22.04 „Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą.” (I List do Koryntian 1,18)

Jakże dla wielu ludzi wspaniałe poselstwo Ewangelii jest głupstwem. Myślą oni: „Jak to jest, że mogę być zbawiony tylko przez śmierć Jezusa na krzyżu? Jak możliwe jest to, że moje zasługi nie dopomogą mi do zbawienia? Że moje dobre uczynki, choćby nie wiem jak liczne, nie pomogą mi osiągnąć nieba? Jak to jest możliwe, że choć całe życie poświęcę pomagając innym ludziom, nadal nie będę bliższy zbawienia niż gdybym nie uczynił nic dobrego? Przecież to nielogiczne! Nie zgadzam się z tym!”
„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili” (List do Efezjan 2,8-10). „Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek” (List do Galacjan 2,16).
Ale chwileczkę! Co oznacza zbawienie z łaski, a nie z uczynków? Czy to znaczy, że skoro Chrystus nas zbawił, możemy robić to, co nam się podoba? Nic bardziej mylnego, bowiem dobre uczynki są efektem naszego zbawienia z łaski, a nie przyczyną naszego zbawienia! Jeżeli myślę: „Jestem chrześcijaninem, Chrystus zbawił mnie z łaski, więc uczynki się nie liczą, jestem osobą wolną i mogę robić co mi się podoba” to prawdopodobnie wcale nie jestem zbawiony! Bo jak mogę pragnąć żyć w grzechach, jeżeli jestem uczniem Jezusa a On moim Zbawicielem? „Albowiem objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi, nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa, który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach” (List do Tytusa 2,11-14). „Cóż to pomoże, bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić? Jeśli brat albo siostra nie mają się w co przyodziać i brakuje im powszedniego chleba, a ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, a nie dalibyście im tego, czego ciało potrzebuje, cóż to pomoże? Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie” (List Jakuba 2,14-17).
Zatem pokazujmy przez nasze dobre uczynki, a nie tylko przez słowa, że jesteśmy zbawieni łaską naszego Pana Jezusa Chrystusa! „Umiłowani, napominam was, abyście jako pielgrzymi i wychodźcy wstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy; prowadźcie wśród pogan życie nienaganne, aby ci, którzy was obmawiają jako złoczyńców, przypatrując się bliżej dobrym uczynkom, wysławiali Boga w dzień nawiedzenia” (I List Piotra 2,11-12).
Estera Bednarska