Rozważania Biblijne 13.05.2022

1 lat temu 74

13.05 „I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy; wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża.” (List do Kolosan 2,13-14)

Nasz Bóg ma wspaniałą moc – ożywia On umarłych! Nas, którzy tkwiliśmy w swoich grzechach, będąc duchowo martwymi, uczynił On żywymi poprzez odpuszczenie naszych grzechów. Jezus Chrystus „grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo, abyśmy, umarłszy grzechom, dla sprawiedliwości żyli; jego sińce uleczyły was” (I List Piotra 2,24).
Co jest owym „listem dłużnym”, który zwracał się przeciwko nam? Otóż są nim Boże przykazania, których samych z siebie nie jesteśmy w stanie wypełnić. Nie ma żadnego człowieka na tym świecie, który jest w stanie sprostać Bożym standardom czystości, świętości, sprawiedliwości… „Nie ma ani jednego sprawiedliwego, nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto by szukał Boga; wszyscy zboczyli, razem stali się nieużytecznymi, nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz ani jednego” (List do Rzymian 3,10-12).
Jezus usunął stare przykazania, których nikt nie mógł wypełnić, a dał nam nowe – te, które są w sercach dzieci Bożych. Stary list dłużny został wymazany, a zamiast niego „Wy jesteście listem naszym, napisanym w sercach naszych, znanym i czytanym przez wszystkich ludzi; wiadomo przecież, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze usługiwanie, napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na tablicach serc ludzkich. A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz zdolność nasza jest z Boga, który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia” (II List do Koryntian 3,2-6).
Duch Boży ożywia, dlatego, jeśli przyjęliśmy Jezusa do naszego serca i pełnimy przykazania Boże wpisane w serce wierzącego człowieka, wówczas uważajmy „siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Niechże więc nie panuje grzech w śmiertelnym ciele waszym, abyście nie byli posłuszni pożądliwościom jego, i nie oddawajcie członków swoich grzechowi na oręż nieprawości, ale oddawajcie siebie Bogu jako ożywionych z martwych, a członki swoje Bogu na oręż sprawiedliwości” (List do Rzymian 6,11-13). „Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój” (List do Rzymian 8,6). „Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami. Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy” (List do Galacjan 5,22-25).
Estera Bednarska

Wpłat można również dokonywać poprzez poniższy formularz
Darowizna

Artykuł Rozważania Biblijne 13.05.2022 pochodzi z serwisu Magazyn Chrześcijański"FILEO".

Czytaj więcej