Hortensje krzewiaste zakwitają już w lipcu i nie kapryszą. Sprawdź, jak uprawiać i przycinać hortensje drzewiaste. Jakie odmiany wybrać?

Spis treści

Hortensje krzewiaste osiągają ok. 1-2 m wysokości i mają ładny, zaokrąglony, rozłożysty pokrój. Przez cały sezon ich ozdobą są duże, zielone, szerokie, piłkowane na brzegach liście. Latem pojawiają się okazałe, kuliste kwiatostany, które zwykle białe, w miarę przekwitania zielenieją (zielonkawe bywają też młode kwiatostany). Kwiatostany złożone są one z kwiatów płodnych (niepozornych i małych) i płonnych (tzw. sterylnych, bardziej ozdobnych) lub z samych kwiatów płonnych.
Warto wiedzieć, że nazwa tych hortensji jest myląca – ich łodygi drewnieją w niewielkim stopniu lub wcale i nie przypominają krzewu ani drzewa.

Kwiaty pojawiają się na pędach dość wcześnie, bo już na przełomie czerwca/lipca i mogą rozwijać się aż do jesieni (wrzesień).

Ze względu na dużą popularność krzewu, hodowcy wyprowadzili od gatunku szereg interesujących odmian, do których należą m.in.

Hortensja krzewiasta zasługuje na naszą uwagę nie tylko ze względu na swoje piękne kwiaty, ale też łatwość uprawy.
Roślina najlepiej czuje się na jasnych, półcienistych stanowiskach oraz żyznych, próchniczych, przepuszczalnych glebach. Ważne jest, żeby ziemia była stale nieco wilgotna, a także miała lekko kwaśny odczyn.
Hortensja drzewiaste przetrwa również w miejscach bardziej słonecznych i na nieco słabszych podłożach, ale nie zniesie suszy, dlatego w okresach bezdeszczowych oczekuje systematycznego nawadniania.

Hortensja będzie też wdzięczna za wyściółkowanie wokół niej podłoża grubą warstwą kory sosnowej, która nie tylko zabezpieczy ziemię przed wysychaniem, ale też obniży nieco jej poziom pH. Jest to o tyle ważne, że roślina nie lubi wapiennej gleby, na której jej liście ulegają chlorozom.
Ponieważ hortensja krzewiasta kwitnie długo i obficie, potrzebuje też systematycznego dokarmiania, najlepiej nawozami przeznaczonymi specjalnie dla hortensji.
W czasie kwitnienia może też potrzebować podpór, gdyż jej pędy silnie wyginają się pod ciężarem dużych kwiatów.

Hortensja drzewiasta nie wymaga natomiast zimowej ochrony, gdyż jest dostatecznie odporna na niskie temperatury. Jedynie w najchłodniejszych rejonach kraju warto obsypać podstawę jej pędów kopczykiem kory lub torfu, który zabezpieczy części podziemne przez chłodami.

Równie bezproblemowe jak zimowanie, jest też cięcie krzewu. Hortensja krzewiasta podobnie jak bukietowa, zawiązuje pąki kwiatowe na pędach tegorocznych, dlatego bardzo wczesną wiosną (marzec/kwiecień) przycina się jej pędy nad parą oczek znajdujących się na wysokości ok. 20-30 cm nad ziemią. Natomiast jesienią ścina się tylko przekwitłe kwiatostany (tuż pod nasadą). Dzięki temu roślina wypuści sporo nowych pędów i zawiąże dużo kwiatów.

W tym czasie (marzec/kwiecień) z krzewu można też pobrać odrosty korzeniowe (kawałek pędu z korzeniami i pączkami), które po posadzeniu w doniczce lub na docelowym stanowisku dadzą nową roślinę. Duży krzew można też podzielić, odmładzając go i pozyskując dorodne sadzonki do dalszej uprawy. Rozmnażanie tych hortensji nie jest trudne.

Hortensja krzewiasta jest rośliną bardzo efektowną, dlatego w ogrodzie może mieć wiele różnych zastosowań. Najpiękniej prezentuje się jako soliter na tle ogrodzenia, domu lub trawnika, ale równie dobrze może być wykorzystana do tworzenia grup ozdobnych z innymi krzewami. Wspaniale wygląda też na rabacie bylinowej w towarzystwie paproci, funkii, bodziszków czy tawułek ogrodowych.
Ze względu na tendencję do tworzenia odrostów korzeniowych, sprawdza się też w roli luźnego, niewysokiego żywopłotu np. wzdłuż ścieżki bądź ogrodzenia, który przez całe lato prezentuje się bardzo okazale.