Apokryfy a Biblia

Dlaczego nie mielibyśmy uznać pism apokryficznych, Ewangelii Judasza czy Ewangelii Tomasza? co to są apokryfy ?

Mamy solidne podstawy, aby ufać, że obowiązująca lista ksiąg nowotestamentowych jest słuszna. Kościół uznał owe księgi za kanoniczne wkrótce po ich powstaniu. Autorzy tych ksiąg byli towarzyszami Jezusa lub Jego bezpośrednimi uczniami i naśladowcami -- to właśnie temu gronu Jezus powierzył przywództwo w pierwszym Kościele. Ewangeliści Mateusz i Jan należeli do grona najbliższych naśladowców Jezusa. Marek i Łukasz byli towarzyszami apostołów i mieli dostęp do przekazanych przez nich relacji dotyczących życia Jezusa.

Także pozostali autorzy ksiąg Nowego Testamentu mieli bezpośredni kontakt z Jezusem: Jakub i Juda byli przyrodnimi braćmi Jezusa, którzy początkowo w Niego nie uwierzyli. Piotr był jednym z 12 apostołów. Paweł początkowo zwalczał chrześcijaństwo, ale został apostołem po tym, jak Chrystus ukazał mu się w widzeniu. Utrzymywał również kontakt z pozostałymi apostołami.

Fakty przedstawione w księgach nowotestamentowych były zgodne z osobistym doświadczeniem tysięcy naocznych świadków. Księgi pozakanoniczne powstawały znacznie później, dopiero w kolejnych stuleciach (np. Ewangelia Judasza napisana przez sektę gnostycką w okresie między 130 a 170 r. po Chrystusie, na długo po śmierci Judasza), dlatego Kościół z łatwością rozpoznawał je jako fałszerstwa. Ewangelia Tomasza (z ok. 140 r. po Chrystusie) to kolejny przykład falsyfikatu, którego autor podszywa się pod apostoła. Te i inne ewangelie gnostyckie prezentują treści sprzeczne z nauczaniem Jezusa i naukami Starego Testamentu, a dodatkowo zawierają liczne błędy historyczne i geograficzne.

W 367 roku po Chrystusie Atanazy opracował oficjalny spis 27 ksiąg Nowego Testamentu (korzystamy z tej samej listy do dzisiaj). Wkrótce potem Hieronim i Augustyn rozpowszechnili ten spis. Większość chrześcijan nie potrzebowała jednak żadnych oficjalnych list -- niemal cały Kościół powszechny uznawał te same księgi i korzystał z nich w swoim nauczaniu i praktyce od pierwszego wieku po Chrystusie. Potrzeba opracowania oficjalnego spisu pojawiła się dopiero wtedy, gdy Kościół rozpoczął działalność na terenach, na których nie posługiwano się językiem greckim i trzeba było dokonać przekładu Pism, oraz gdy odłamy i sekty zaczęły promować własne, alternatywne listy ksiąg uznawanych za natchnione.

Apokryfy to zbiór ksiąg i fragmentów ksiąg, które nie zostały napisane przez proroków, jak pozostałe księgi prorockie. Powstały w okresie pomiędzy Starym i Nowym Testamentem, jednak funkcjonowały jako baśnie i podania a nie Pisma Natchnione. Zawierają wiele sprzeczności i błędów, których kanoniczna Biblia nie zawiera. Należą do nich m. in. Księga Tobiasza, Księga Judyty, Księgi Machabejskie.