Walka w starym i nowym świecie, czyli historia Arkadiusza Czapskiego

Arkadiusz Czapski był jednym z tych, którzy toczyli ciężkie boje z niemieckim okupantem  oraz tym nowym – ze wschodu. Dzielnie i wiernie służył w szeregach Armii Krajowej oraz Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Nie złożył broni, broniąc Ojczyzny do samego końca. Oddał życie za słuszną sprawę.

Arkadiusz Czapski pseudonim ,,Tajfun”, ,,Murat”, ,,Arkadek” przyszedł na świat 6 grudnia 1924 roku w Niemirkach na ziemi drohiczyńskiej. Był to wówczas zabór rosyjski.

W czasie II wojny światowej pełnił służbę w Armii Krajowej (AK) w Obwodzie Sokołów Podlaski AK w Inspektoriacie Siedlce AK, Podokręgu Wschodniego AK.

Po wojnie nie złożył jednak broni, gdyż postanowił walczyć z nowym okupantem – z czerwonym imperium Józefa Stalina. Arkadiusz Czapski wszedł w szeregi Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość (WiN), którego pierwszym prezesem był pułkownik Jan Rzepecki, kryptonim ,,Prezes”. Pełnił służbę w 6. Wileńskiej Brygadzie, na czele z kapitanem Władysławem Łukasiukiem, pseudonim ,,Młot”. W tym oddziale walczył w patrolu plutonowego Kazimierza Wyrozębskiego, kryptonim „Sokolik”. Po jego śmierci znajdował się pod komendą podporucznika Józefa Małczuka, pseudonim ,,Brzask”. Po zabiciu go przez komunistów dowodził własnym patrolem. Wraz ze swoim oddziałem ukrywali się w Borychowie u Mariana Borychowskiego. Hojny gospodarz także był byłym żołnierzem Armii Krajowej oraz działaczem partyzantki komunistycznej. Kryjówka w Borychowie została jednak odkryta przez komunistów.

30 września 1950 roku oddziały Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW) oraz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) zaskoczyły patrole partyzantki antykomunistycznej. W nierównej walce poległ między innymi Józef Oksiuta, pseudonim ,,Pomidor” , Władysław Strzałkowski, pseudonim ,,Władek” oraz szeregowiec Arkadiusz Czapski.

Pomnik poświęcony kapitanowi Kazimierzowi Kamieńskiemu i żołnierzom 6. Brygady Wileńskiej w Wysokiem Mazowieckim. Wśród żołnierzy wymieniony jest również szeregowiec Arkadiusz Czapski czy Marian Borychowski. (źródło: wiki)

Co się stało z Marianem Borychowskim? Po likwidacji oddziałów partyzanckich pod Borychowem 30 września 1950 roku został aresztowany. W Sokołowie Podlaskim, a później w więzieniu na Rakowieckiej w Warszawie był brutalnie i okrutnie przesłuchiwany. Zamęczono go 14 stycznia 1951 roku.

Arkadiusz Czapski, wraz z innymi ofiarami stalinowskiego reżimu został w dobie Polski Ludowej wymazany z kart historii. Pamięć o bohaterach powróciła wraz z rokiem 1989. Po latach niewoli Polacy mogli oddać szacunek oraz upamiętnić Żołnierzy Wyklętych. W 2005 roku w Borychowie odsłonięto obelik upamiętniający krwawe wydarzenia z 30 września 1950 roku. Po tylu latach rządów Moskwy możemy w godny sposób upamiętniać ofiary stalinizmu.

Kacper Mizdal, pasjonat historii, autor popularnego w mediach społecznościowych cyklu ,,Historia z Kacprem”.