Pułkownik z Wojskowego Instytutu Medycznego otrzymał tytuł profesora nauk medycznych

Płk dr hab. n. med. Witold Owczarek, kierownik - profesor instytutu w Klinice Dermatologicznej WIM otrzymał tytuł profesora nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinie nauki medyczne - To kolejny naukowiec z WIM, który dołączył do grona profesorów - podkreślono w komunikacie Instytutu Poza kierowaniem kliniką w WIM prof. Owczarek jest m.in. członkiem zarządu głównego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego

Pułkownik-lekarz z WIM profesorem nauk medycznych

Jak poinformował Wojskowy Instytut Medyczny, płk dr hab. n. med. Witold Owczarek, na co dzień kierownik-profesor instytutu w Klinice Dermatologicznej WIM, otrzymał tytuł profesora nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinie nauki medyczne. - To kolejny naukowiec z naszego Instytutu, który dołączył do grona profesorów - podkreślono w komunikacie Instytutu.

Witold Owczarek jest absolwentem Wydziału Lekarskiego Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi (1997), Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego (2011) i Zarządzania Innowacją w Sektorze Zdrowia Akademii Leona Koźmińskiego (2013). W 2004 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych w zakresie medycyny na podstawie rozprawy "Przydatność kliniczna atopowych testów płatkowych z alergenami powietrznopochodnymi u chorych na atopowe zapalenie skóry", za którą otrzymał nagrodę I stopnia rektora Wojskowej Akademii Medycznej. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych otrzymał w 2011 r. uchwałą Rady Naukowej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie na podstawie rozprawy habilitacyjnej "Eotaksyny w atopowym zapaleniu skóry", która została wyróżniona indywidualną nagrodą II stopnia przez dyrektora WIM.

Prof. Owczarek od 1998 roku jest związany z Wojskowym Instytutem Medycznym

Prof. Owczarek od 1998 roku jest związany z Wojskowym Instytutem Medycznym, a w 2010 r. został tam kierownikiem Kliniki Dermatologicznej. Ponadto od czterech kadencji zasiada w Radzie Naukowej Instytutu i pełni funkcje: zastępcy przewodniczącego rady oraz przewodniczącego komisji doktorskiej. Od 2017 roku jest koordynatorem Ośrodka Klinicznego Intensywnej Terapii i Opieki Specjalnej WIM. 

Od 2016 roku jest członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Pełni funkcje: wiceprzewodniczącego zarządu Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (od 2008), przewodniczącego Sekcji Dermatologii Onkologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (od 2014), konsultanta krajowego ds. obronności w dziedzinie dermatologii (od 2011). Jest członkiem Amerykańskiej Akademii Dermatologii (od 2017) i Państwowej Komisji Egzaminacyjnej Centrum Egzaminów Medycznych (od 2011). W latach 2012-2016 był członkiem zarządu (skarbnikiem) Polskiego Towarzystwa Farmakoekonomicznego.

Imponujący dorobek naukowy i rozległe zainteresowania

Dorobek naukowy prof. Owczarka obejmuje 180 pełnotekstowych publikacji. Był cytowany: 592 razy, jest również autorem lub współautorem 57 opublikowanych wystąpień zjazdowych krajowych i zagranicznych. 10 najważniejszych, najczęściej cytowanych wg Web of Science Core Collection prac opublikował w renomowanych czasopismach tak jak: Allergy, Cytokine, European Journal of Dermatology, Journal of Investigative Dermatology, Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology, Lasers in Surgery and Medicine, Respiratory Medicine, Cancers, Scientific Reports.

Profesor Owczarek był głównym badaczem w 65 międzynarodowych badaniach klinicznych w zakresie dermatologii (acne, atopic dermatitis, psoriasis, mycosis, skin cancer). Wyniki badań przedstawiano na kongresach międzynarodowych. 

Główne zainteresowania naukowe profesora Owczarka skupiają się wokół:

łuszczycy jako zapalnej choroby ogólnoustrojowej oraz nowoczesnych metod jej leczenia;  onkologii dermatologicznej, w tym zagadnień epidemiologicznych nowotworów skóry, metod diagnostycznych oraz toksyczności dla skóry innowacyjnych terapii onkologicznych; terapii innowacyjnych w dermatologii; chorób alergicznych, np. atopowego zapalenia skóry, w tym roli mediatorów zapalnych i immunologicznych w patogenezie tych chorób oraz określania czynników zaostrzających i prowokujących ich przebieg.