Szatan w Biblii

Co na to Biblia ?

Biblia przedstawia Szatana jako konkretną osobę przebywającą w niewidzialnej sferze duchowej (Hioba 1:6). Mówi także o jego bezwzględnej, okrutnej naturze oraz nikczemnym postępowaniu (Hioba 1:13-19; 2:7, 8; 2 Tymoteusza 2:26). Zapisano w niej nawet jego rozmowy z Bogiem i Jezusem (Hioba 1:7-12; Mateusza 4:1-11).

Skąd wziął się ktoś tak niegodziwy? Na długo przed stworzeniem człowieka Bóg powołał do istnienia swego pierworodnego Syna, któremu później nadano imię Jezus (Kolosan 1:15). Po nim zostali stworzeni inni „synowie Boży”, zwani aniołami (Hioba 38:4-7). Wszyscy byli doskonali i prawi. Mimo to jeden z nich po jakimś czasie stał się Szatanem.

Imienia „Szatan” nie otrzymał on w chwili powołania go do życia. Jest to imię opisujące, które znaczy „przeciwnik; wróg; oskarżyciel”. Pasuje do niego, bo wystąpił przeciw Bogu.

Anioł ten wzniecił w sobie pychę i chęć rywalizowania ze Stwórcą. Zapragnął być obiektem uwielbienia. Gdy pierworodny Syn Boży, Jezus, przebywał na ziemi, nawet od niego Szatan chciał odebrać hołd (Mateusza 4:9).

Szatan „nie stał mocno w prawdzie” (Jana 8:44). Sugerował, że Bóg kłamie, choć w rzeczywistości sam był kłamcą. Powiedział Ewie, że może być podobna do Boga, tymczasem to właśnie jemu zależało na zrównaniu się z Jehową. Posłużył się podstępem i w końcu zrealizował swe egoistyczne pragnienie, gdyż Ewa uznała go za kogoś górującego nad Stwórcą. Usłuchała Szatana i w rezultacie stał się on jej bogiem (Rodzaju 3:1-7).

Przez podżeganie do buntu ten cieszący się niegdyś zaufaniem anioł sam siebie uczynił Szatanem — przeciwnikiem Boga i ludzi. Przylgnęło do niego jeszcze jedno trafne miano: „Diabeł”, czyli „oszczerca”. Ten główny krzewiciel grzechu zwiódł także inne stworzenia duchowe, które w konsekwencji przeszły na jego stronę, wypowiadając posłuszeństwo Bogu (Rodzaju 6:1, 2; 1 Piotra 3:19, 20). Aniołowie ci w niczym nie poprawili sytuacji ludzkości. Przeciwnie — wzorowali się na samolubnym postępowaniu Szatana, toteż „ziemia została napełniona przemocą” (Rodzaju 6:11; Mateusza 12:24).

Jezus o Szatanie.

Sam Chrystus nazwał go „władcą tego świata”, przypisał mu główną odpowiedzialność za wszechobecne zło (Jana 12:31; 16:11). Jak wyjaśnił apostoł Jan, „cały świat podlega mocy niegodziwca” (1 Jana 5:19). Skutecznie wykorzystując „pragnienie ciała i pragnienie oczu, i popisywanie się swymi środkami do życia”, Szatan „wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię” (1 Jana 2:16; Objawienie 12:9). To właśnie jemu jest posłuszna przeważająca część ludzkości.

Każdy, kto podporządkowuje się Szatanowi, czyni go — jak niegdyś Ewa — swym bogiem. W taki oto sposób Szatan stał się „bogiem tego systemu rzeczy” (2 Koryntian 4:4). Fatalne następstwa jego rządów to między innymi obłuda, zakłamanie, chciwość, demoralizacja, przestępczość, akty okrucieństwa, wojny i ludobójstwo.

Jak się bronić przed wpływem szatana, demonów ?

Biblia ostrzega: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni”. Dlaczego? Ponieważ „wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć” (1 Piotra 5:8). Choć słowa te uświadamiają nam realne zagrożenie, otuchę możemy czerpać z zapewnienia, że ‛przechytrzeni przez Szatana’ zostaną tylko ci, którzy zatracą trzeźwość umysłu — ci, którzy przestaną czuwać (2 Koryntian 2:11).

To naprawdę ważne, byśmy zdawali sobie sprawę z istnienia Szatana i pozwolili Bogu ‛utwierdzać nas i umacniać’. Dzięki temu zdołamy przeciwstawić się Szatanowi i będziemy niezachwianie stać po stronie Boga (1 Piotra 5:9, 10).
 

więcej:

    Skąd się wziął Szatan? (Hioba 38:4-7; Jana 8:44)
    W jakiej mierze zawładnął ludźmi? (Jana 12:31; 1 Jana 5:19; Objawienie 12:9)
    Co robić, by nie dać się zwieść jego machinacjom? (1 Piotra 5:8-10)