Wykaz państw nierealizujących recept transgranicznych w formie elektronicznej. Resort podał komunikat

Ministerstwo Zdrowia opublikowało listę państw, które nie realizują recept transgranicznych w formie elektronicznej Resort dołączył także dokument z zestawieniem danych niezbędnych do identyfikacji pacjenta realizującego receptę transgraniczną w postaci elektronicznej W wykazie państw przypomniano, że w Wielkiej Brytanii recepta transgraniczna nie jest realizowana ani w formie elektronicznej, ani papierowej Przypomnijmy: recepta transgraniczna umożliwia pacjentowi wykupienie leku za granicą na podstawie recepty wydanej w innym państwie - dotyczy to państw UE oraz EFTA

Wykaz państw realizujących receptę transgraniczną

Ministerstwo Zdrowia zamieściło wykaz państw, które nie realizują recept transgranicznych wystawianych w postaci elektronicznej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Wykaz państw:

Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja – realizowane są wyłącznie recepty transgraniczne w postaci elektronicznej wystawione w Finlandii, Estonii, Portugalii, Hiszpanii i Polsce, Cypr, Czechy, Dania, Estonia - realizowane są wyłącznie recepty transgraniczne w postaci elektronicznej wystawione w Finlandii, Chorwacji, Portugalii, Finlandia - realizowane są wyłącznie recepty transgraniczne w postaci elektronicznej wystawione w Estonii, Chorwacji, Portugalii i Polsce, Francja, Grecja, Hiszpania - realizowane są wyłącznie recepty transgraniczne w postaci elektronicznej wystawione w Chorwacji, Portugalii i Polsce, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska - realizowane są wyłącznie recepty transgraniczne w postaci elektronicznej wystawione w Estonii, Portugalii, Hiszpanii  i Finlandii, Portugalia - realizowane są wyłącznie recepty transgraniczne w postaci elektronicznej wystawione w Finlandii, Chorwacji, Estonii i Hiszpanii, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Włochy, Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Szwajcaria.

Dodatkowa informacja:

Wielka Brytania nie realizuje recept transgranicznych w postaci papierowej i elektronicznej.

Resort opublikował także zestawienie danych niezbędnych do identyfikacji pacjenta realizującego receptę transgraniczną w postaci elektronicznej. Są to:

ESTONIA - dokument ze zdjęciem potwierdzający tożsamość pacjenta oraz zawierający niezbędne atrybuty:

Identyfikator krajowy pacjenta (National Person’s Identifier);

PORTUGALIA - dokument ze zdjęciem potwierdzający tożsamość pacjenta oraz zawierający niezbędne atrybuty:

a)       Numer karty zdrowotnej (Health Card Number – Patient’s Identifier) oraz

b)      dodatkowo wymagane dane identyfikujące receptę:

-      Identyfikator recepty,

-      Kod dostępowy (PIN);

HISZPANIA - dokument ze zdjęciem potwierdzający tożsamość pacjenta oraz zawierający niezbędne atrybuty:

a)       Opcja 1:

-      Identyfikator krajowy pacjenta (National Person’s Identifier, CIPSNS),

b)      Opcja 2:

-      Identyfikator regionalny pacjenta (Regional Person’s Identifier, CIP),

-      Identyfikator regionu (Region Identifier, CITE);

FINLANDIA - dokument ze zdjęciem potwierdzający tożsamość pacjenta oraz zawierający niezbędne atrybuty:

Krajowy numer ubezpieczenia społecznego (National Social Security Number – Patient’s Identifier).

E-recepta transgraniczna. Ważne zasady

Przypomnijmy: recepta transgraniczna umożliwia pacjentowi wykupienie leku za granicą na podstawie recepty wydanej w innym państwie. Dotyczy to państw Unii Europejskiej oraz Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu EFTA (Islandia, Liechtenstein, Norwegia oraz Szwajcaria).

Recepta transgraniczna zawiera następujące elementy:

imię lub imiona i nazwisko pacjenta; datę urodzenia pacjenta; imię lub imiona i nazwisko osoby wystawiającej receptę; kwalifikacje zawodowe osoby wystawiającej receptę (tytuł zawodowy); dane do bezpośredniego kontaktu osoby wystawiającej receptę (adres poczty elektronicznej, numer telefonu lub faksu, wraz z prefiksem międzynarodowym); dane dotyczące adresu miejsca udzielenia świadczenia oraz oznaczenie "Polska"; nazwę powszechnie stosowaną (międzynarodową) w przypadku produktu leczniczego; nazwę własną (jeśli przepisany produkt jest biologicznym produktem leczniczym lub osoba wystawiająca receptę uważa, że jest ona niezbędna ze względów medycznych - w drugim przypadku na recepcie zwięźle podaje ona powody użycia nazwy własnej); postać; moc; ilość; sposób dawkowania; datę wystawienia recepty; podpis własnoręczny osoby wystawiającej.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.